Juliusz Verne

Robinzon amerykański

Ilustracje L. Benetta

Wydawnictwo "Zorza", 1925

© Andrzej Zydorczak

SPIS TREŚCI

I.        W którym czytelnikowi, o ile ma ochotę, nastręcza się sposobność zakupienia wyspy na Oceanie Spokojnym.

II.      Jak William W. Kolderup ze San Francisco i J. R. Taskinar ze Stockton wzajem się przelicytowują.

III.      Rozmowa Finy Hollaney i Godfreya Morgana przy akompanjamencie fortepianu.

IV.     W którym T. Artelett, mów Tartelett, najformalniej zostaje czytelnikowi przedstawiony.

V.       W którym czyni się przygotowania do podróży, a nakoniec się wyjeżdża.

VI.      W którym wzywa się czytelnika do zapoznania się z nową osobistością.

VII.     W którym się okazuje, że William W. Kolderup miał jednak słuszność, ubezpieczając swój statek.

VIII.    W którym Godfrey dochodzi do smutnych rozważań nad żądzą podróżowania.

IX.       W którym mnożą się dowody, że życie Robinzona nie jest usłane różami.

X.        W którym Godfrey czyni to, co uczyniłby każdy rozbitek w jego położeniu.

XI.      W którym, w miarę możności zostaje rozwiązana kwestja mieszkania.

XII.     Który w odpowiedniej chwili kończy się wspaniałym i ogromnie pożądanym piorunem.

XIII.    W którym Godfrey spostrzega na innym punkcie wyspy smugę dymu.

XIV.    W którym Godfrey znajduje nieocenione skarby.

XV.      W którym wydarza się coś, co każdemu prawdziwemu lub udanemu Robinzonowi wydarza się przynajmniej raz w życiu.

XVI.     W którym wydarza się wypadek, któremu czytelnik nie może się dość nadziwić.

XVII.   W którym flinta Tarteletta dokonuje prawdziwych cudów.

XVIII.  Traktujący o fizycznem i umysłowem wychowaniu zwykłego mieszkańca Oceanu Spokojnego.

XIX.    W którym sytuacja jeszcze bardziej się pogarsza.

XX.     W którym Tartelett ciągle powtarza, że chce odjechać.

XXI.    Kończący się nader niespodziewanem oświadczeniem murzyna Karefinotu.

XXII.   W którym wszystko, co dotychczas było niewyjaśnionem, wreszcie się wyjaśnia.