Juliusz Verne
Bez przewrotu
Tłumaczyła Julia Zaleska
56 ilustracji George'a Rouxa
Nakładem Księgarni Teodora Paprockiego i Spółki
1892
© Andrzej Zydorczak
Rozdział II.
W którym delegaci angielski, holenderski, szwedzki, duński i rosyjski mają zaszczyt przedstawić się czytelnikowi.
Rozdział III.
W którym odbywa się licytacya krajów podbiegunowych.
Rozdział IV.
W którym występują na scenę starzy znajomi naszych czytelników
Ale zkąd przypuszczenie, że są pokłady węgla ziemnego pod biegunem?
Rozdział VI.
W którym przerwaną jest rozmowa telefoniczna pomiędzy Mistress Scorbitt a panem J. T. Maston.
Rozdział VII.
W którym prezes Barbicane mówi tylko tyle, ile mu powiedzieć wypada.
Rozdział VIII.
„Tak jak na Jowiszu?” – powiedział prezes Klubu Strzeleckiego.
W którym pojawia się Deus ex machina pochodzenia francuzkiego.
Rozdział X.
W którym rozmaite obawy zaczynają na jaw wychodzić.
Rozdział XI.
Co się znajduje w owym kajeciku J. T. Mastona i co się tam już nie znajduje.
Rozdział XII.
W którym J. T. Maston zachowuje bohaterskie milczenie.
Na końcu którego J. T. Maston daje odpowiedź, godną bohatera.
Rozdział XIV.
Bardzo krótki, ale w którym X. staje się wartością geograficzną.
Rozdział XV.
Zawierający niektóre szczegóły wielce interesujące dla mieszkańców sferoidy ziemskiej.
Rozdział XVI.
W którym chór malkontentów idzie crescendo i rinforzando.
Co się działo w Kilimandżoro w ciągu ośmiu miesięcy tego pamiętnego roku.
Rozdział XVIII.
W którym ludy Wamasai oczekują sygnału, jaki prezes Barbicane ma dać kapitanowi Nicholl.
Rozdział XIX.
W którym J. T. Maston żałuje gorzko chwil, gdy tłum chciał go zamordować.
Rozdział XX.
Który kończy tę zajmującą historyę, równie prawdziwą jak nieprawdopodobną.
Rozdział XXI.
Bardzo krótki, ale zupełnie uspokajający co do przyszłości świata.
